نمک یکی از مواد مورد نیاز برای سوخت وساز مواد غذایی در بدن، انتقال پیام های عصبی و کارکرد صحیح عضلات است. این ماده به مقدار محدود مورد نیاز بوده و مصرف متعادل آن لازم است. به طور مثال در هنگام اسهال و استفراغ و یا فعالیت شدید بدنی و در هوای گرم با مصرف کمی نمک می توان املاح از دست رفته بدن را جبران کرد.

بخش عمده نمک مصرفی از غذاهای فرآوری شده به‌دست می‌آید. انواع سس‌های فرآوری شده و چاشنی‌ها، کنسرو‌ها، سوسیس و کالباس، انواع پنیر‌ها، انواع غذاهای آماده، انواع اشتها‌ آورها مانند ترشی‌ها و شوریجات از جمله منابع اصلی ورود نمک به بدن هستند.

بعضی از عوارض مصرف بیش از حد نمک به صورت زیر است:

۱-مصرف زیاد نمک و غذاهای شور از عوامل موثر بر افزایش فشار خون و بروز بیماری های قلبی –عروقی به ویژه درافرادی که سابقه این بیماریها را در خود یا خانواده خود دارند، می شود. افزایش فشار خون خطر سکته مغزی یا حمله قلبی را افزایش می دهد.

۲-نمک زیاد، باعث افزایش دفع کلسیم از طریق ادرار می شود و بدن برای جبران کلسیم دفع شده از کلسیم استخوان ها استفاده می کند. به همین دلیل باعث پوکی استخوان و کم شدن تراکم استخوان ها می شود. در نتیجه با افزایش سن، استخوان ها به راحتی می شکنند. برای کاهش خطر پوکی استخوان، مصرف نمک باید کاهش یابد.

۳-کاهش مصرف نمک، خطر شیوع سرطان معده را کاهش می دهد. ارتباط نزدیکی بین مقدار مصرف نمک و تعداد افراد مبتلا به سرطان معده آشکارشده است. در مناطقی که مردم نمک کم مصرف می کنند، شیوع سرطان معده کمتر است.

۴-مصرف نمک زیاد، شرایط آسم را تشدید می کند. مطالعات متعدد نشان داده اند که کاهش مصرف نمک، همراه با سایر عوامل درمانی آسم، در بهبود این بیماری موثر و مفید است.

افراد بالای ۴۰ سال، افراد مبتلا به فشار خون بالا و افرادی که زمینه‌ی ابتلا به فشار خون دارند، روزانه بیش از دو سوم قاشق چای‌خوری (معادل ۱۵۰۰ میلی‌گرم سدیم) نباید مصرف کنند. همچنین افراد مبتلا به دیابت، بیماران کلیوی، بیماران نارسایی قلبی نیز باید مصرف نمک را به شدت محدود کنند.